souplaat

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan soubl hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at), gant ur c'hemmadur dre galetaat

Verb

souplaat /suˈplɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : souplaet) (displegadur)
I. verb gwan (diwar-benn an amzer)

  1. Na vezañ ken rust ken ; dousaat, habaskaat, sioulaat
    • <skouer.>
  2. Dont da vezañ tommoc'h ha leishoc'h
    • <skouer.>

II. verb kreñv eeun

  1. Lakaat (un dra bennak) da vezañ souploc'h ; gwevnaat
    • <skouer.>
  2. (dre skeudenn-lavar) Terriñ nerzh, gwered un dra bennak ; distrizhañ, sioulaat
    • <skouer.>
  3. Distanañ
    • <skouer.>
  4. Dic'harvaat, distrizhañ, lakaat aesoc'h (diwar-benn ar reolennoù, al lezennoù)
    • <skouer.>

Troidigezhioù