reutoc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-gwan reut hag an dibenn-ger -oc'h.

Furm anv-gwan

reutoc'h /ˈrøtːɔx/

1. Derez-uheloc'h an anv-gwan reut
   • Ar re gozh kennebeut, ha ne c'hellent mui lammat evel ar baotred yaouank, a chome da sellout ivez, hag e lavarent dalc'hmat e lamment reutoc'h en amzer o yaouankiz. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 92.)
   • Me a blij din gweled tud o tond du-mañ, rag neuze e vez reutoh ma jeu. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 441.)
   • « Penaos bezañ reutoc'h outañ, va zamm aotrou, eme ar paotr kozh : [...]. » — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 43.)
2. Reutoc'h eget :
   • Evit pezh a sell ouzh he fried, va zonton Pipi, ur skribiton a baotr reutoc'h eget un troad pal, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 18.)
   • Ne selle ket berr ouzh an ampez fererezed gwechall ha war a gredan n'eus plankenn ebet reutoc'h pe galetoc'h eget krepez va c'henvroiz a skoulme en o c'herc'henn ur gravatenn seiz du, ken moan war vete nebeut hag ul las botez. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 30.)
   • Brasoc'h, duoc'h ha reutoc'h eget biskoazh e oa e vourroù, dispourbellet e lagad hag e selloù o parañ war ar vandennad tud en em gave dirazañ. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 25.)
3. Reutoc'h evit :
4. Reutoc'h-reutañ : muioc'h-mui reut
5. Reut pe reutoc'h :
   • Ar re-man a zo toud reud pe reutoh. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 29.)

Troidigezhioù

• galleg : plus raide(s) ^(fr) (que)
• galleg : plus trapu(e)(s) ^(fr) (que)