plaisenn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Ur blaisenn

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

plaisenn /ˈplajsɛn/ benel (liester : plaised)

  1. Pesk mor plat, prizet ar c'hig anezhañ, a c'haller kavout en aberioù, dezhañ ur c'hein gell gant brizhelloù ruz-orañjez hag ur c'hof gwenn, e anv spesad Pleuroctones platessa
    • Ya vat, hag ur verenn diouzh ar c'hentañ am eus bet : soubenn ar c'hig, ha goude ur pikol plaisenn, rouzet 'barzh an amanenn... [...]. — (Jarl Priel, An dakenn dour, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 64.)

Stummoù rannyezhel

Troiennoù keñveriañ

Troidigezhioù