kig

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Kavet en henvrezhoneg (cic).
Meneget er C'hatolikon (quic).
Da geñveriañ gant ar gerioù cig en kembraeg, kyk en kerneveureg, cicce en heniwerzhoneg ha cico- en galianeg.

Anv-kadarn

kig /ˈkiːk/ gourel, liester kigoù & strollder, unanderenn kigenn

  1. Danvezenn vlot, gwadek, kaherek eus korf an den pe al loen etre kroc'hen hag eskern.
    Kig hag eskern.
    bezañ ur c'horfad kig en un den: bezañ tev
  2. Lodenn vlot, debradus (mat da evañ) eus korf al loened-kig.
    Debriñ kig gwenn.
  3. Relijion. Korf an den enebet ouzh e ene.
    Pec'hed ar c'hig.

Gerioù heñvelster

(3)

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Krennlavarioù

  • Kig ha kroc'hen
    A vez skrapet gant paotred al lezenn.
    — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 252.)
  • Patatez ha laezh
    D'ar beorien gaezh
    Patatez ha kig
    D'an dud pinvidik

Troidigezhioù