pismigañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus pizh ha mig amprestet digant al latin : mīca « bruzunenn », gant al lostger -añ^[1] .

Verb

pismigañ /pisˈmiːɡã/, pe pismigat /pisˈmiːɡat/, verb kreñv eeun (displegadur):

1. Pismigañ boued : debriñ tammoù bihan eus ar boued hepken, pe gorrek, en ur chaokat ar boued e-pad pell a-raok e lonkañ, gant ur min displijet.
   • Ar valafenn hedro o fismige hag a floure o bleud gant hec'h eskell voulouz-seiz. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 13.)
   • Rivanon a oa aet kuit e naon. Ar verc'h ne rae ivez nemet pismigañ gant he bizied gwenn ar grampouezhenn ledet dezhi war he barlenn. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 68.)
   • A-boan m'en deus pismiget e bladad. — (Kristian ar Braz, Kest, Keit Vimp Bev, 2009, p. 14.)
   • Debr ! Na zalc'hez ket da bismigañ ar boued-se. Ar re-se na sac'hint neblec'h ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 415.)
   • Ne rae nemet pismigat ar farz ... — (PGAZ, p. 70.)
2. Pismigañ douar : labourat fall an douar.
3. Pismigañ al labour : ober van da labourat.
   • Pismigañ al labour — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 415.)
4. (dre skeudenn-lavar) Klask kavout abeg en un dra bennak.

pismigañ verb gwan

1. Ober van da ober un dra bennak (da zebriñ, da labourat); chom da lugudiñ.
   • Sell 'vat hag a zo o pismigañ aze, oc'h ober nebeut a dra. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 415.)
2. Furchal, firbouchal en ur pezh arrebeuri.

Deveradoù

• pismiger
• pismigerezh
• pismigus

Stummoù rannyezhel

• pisminkat e Treger — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 415.)

Troidigezhioù

• galleg : faire la fine bouche ^(fr) , faire le difficile ^(fr)
• galleg : critiquer ^(fr)
• galleg : musarder ^(fr)
• galleg : farfouiller ^(fr)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne, p. 225.