pinvidikoc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-gwan pinvidik hag an dibenn-ger -oc'h.

Furm anv-gwan

pinvidikoc'h /pĩnviˈdikːɔx/

1. Derez-uheloc'h an anv-gwan pinvidik
   • — Mat ! a zonjas an aotrou Furzod en eur vont kuit, mat ! Yann, te 'zo deut pinvidik gant kroc'hen da vioc'h, met pinvidikoc'h e vin-me c'hoaz ! [...]. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 60.)
   • — « [...] ; evit kreskiñ ho mad deoc'h eo, rak, gouezit ervat, an hini a gemerfen he defe danvez keit ha me, ha dre se e vec'h eürusoc'h ha pinvidikoc'h un deiz da zont ; [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 94.)
   • Ma c'hellfemp ur wech gwelout pezh o deus gwelet, hag a wel c'hoazh dre ar soñj daoulagad un tremener, ha ne vefemp ket pinvidikoc'h ? — (Roparz Hemon, Mari Vorgan, Al Liamm, eil emb. 1975, p. 23.)
   • [...] : evit ma c'hellfe, bemnoz, en em santout pinvidikoc'h gant un devezh evurusted muioc'h. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 24.)
   • — [...]. Kalz pinvidikoc'h eo ar mor. [...]... — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 21.)
2. Pinvidikoc'h eget :
   • [...], va eontr koz n'edo ket eur bern pinvidikoc'h eget e niz yaouank, rak n'edo ket pilhaouer... — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 88.)
   • " [...] : an Olivier, bet martolod-a-vrezel, zo savet pinvidikoc'h eget e dad hag en deus bet c'hoant hen diskouez a-wel d'an holl. [...] ?" — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 119.)
3. Pinvidikoc'h evit :
4. Pinvidikoc'h-pinvidikañ : muioc'h-mui pinvidik
5. En droienn pinvidik pe binvidikoc'h:
   • Bremañ emañ an dud o klask bezañ pinvidik pe binvidikoc'h. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 47.)

Gerioù enepster

• paouroc'h

Troidigezhioù

• galleg : plus riche(s) ^(fr) (que)