nec'hamant

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn nec'h hag al lostger -amant.

Anv-kadarn

nec'hamant /ne'ɣãmːãnt/ hollek gourel

  1. Nec'h, glac'har, anken
  2. Kaout, kemer nec'hamant
  3. Tennañ unan bennak a nec'hamant : dinec'hiñ un den.
  4. Ober un dra gant nec'hamant, hep nec'hamant:
    ... hep tamm nec'hamant ... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 75.)

Troidigezhioù