mallozhe

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar mallozh-, pennrann ar verb mallozhiñ, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	mallozhe
dre vlotaat	vallozhe
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	digemm
amreizh	vallozhe

mallozhe /ma.ˈloː.ze/

1. Furm ar verb mallozhiñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer) :

[...] ; an hini gozh a vallozhe hag a doue tennañ veñjañs a gement-se. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 171.)

Arnus a valloze neuze, hag a gane pouilh d'e vatez koz, o lâret d'ei e oa kiriek d'an dismegans grêt gant an dud d'ean ha d'e di, ha penôs e lakeje anean da vont da glask e vara. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 29.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) blasphémait ^(fr) , jurait ^(fr) , maudissait ^(fr)