toue

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar tou-, pennrann ar verb touiñ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

toue /ˈtuːe/

  1. Furm ar verb touiñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
[...] ; an hini gozh a vallozhe hag a doue tennañ veñjañs a gement-se. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 171.)

Troidigezhioù