touiñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Krennvrezhoneg toeaff ; dont a ra eus ar verb keltiek *tong-o- a zeufe eus ar wrizienn indezeuropek *teh₂g- a gaver er gerioù tangere « touchañ » e latin, tjåka « skeiñ, stlakañ » e norvegeg ha ceśäṃ « touch » e tokharianeg B.

Da dostaat ouzh tonkañ e brezhoneg, tyngu e kembraeg, tia e kerneveureg ha tongaid en heniwerzhoneg.

Verb

touiñ /ˈtuː.ĩ/ verb kreñv eeun (displegadur)

Lavarout ober un dra, dre un douadenn en anv un dra bennak sakr, pe sakr dezhañ.
dirak ur renadenn eeun (touiñ ober udb):
- ...da lavaret d’ezhan e ranke toui senti ouc’h al lezennou nevez great gand ar c’houarnamant ... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 16.)
dirak un islavarenn:
- Ne rin ket Rak touet em eus dezhañ n’am bije ken pried. — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 2, Pariz, 1891, 1971, p. 74.)
- Touiñ a rank Yeun na (ne) vrudo morse ar pez a oar diwar-benn Marc'h. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 43.)
Touiñ dre le:touiñ.

Troioù-lavar

Troidigezhioù

afrikaans : sweer ^(af)
alamaneg : beeidigen ^(de) , schwören ^(de) , beschwören ^(de)
arabeg : حَلَفَ ^(ar) (ḥalafa)
daneg : sværge ^(da)
esperanteg : ĵuri ^(eo) (1), sakri ^(eo) (2)
euskareg : zin egin ^(eu) , hitz eman ^(eu)
faeroeg : svørja ^(fo)
finneg : vannoa ^(fi)
frizeg : swarre ^(fy)
galleg : jurer ^(fr)
gresianeg : ορκίζομαι ^(el) (orkízome)
henhebraeg : שבע
ido : jurar ^(io)
italianeg : giurare ^(it)
iwerzhoneg : mionn ^(ga)
katalaneg : jurar ^(ca)
kembraeg : tyngu ^(cy)
kerneveureg : tia ^(kw) , lia ^(kw)

latin : iurare ^(la)
luksembourgeg : schwieren ^(lb)
nederlandeg : een eed afleggen ^(nl) , zweren ^(nl)
okitaneg : jurar ^(oc)
papiamento : hura
portugaleg : jurar ^(pt) , prestar juramento ^(pt)
romañcheg : engirar ^(rm)
roumaneg : jura ^(ro)
saozneg : swear ^(en) , pledge ^(en) , vow ^(en)
sranan : sweri
spagnoleg : jurar ^(es)
svedeg : svära ^(sv)
turkeg : ant içmek ^(tr)
vietnameg : thề ^(vi)