lec'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
(Adkaset eus lec’h)
Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : -lec'h

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn 1

lec'h /ˈlɛx/ gourel (liester : lec'hioù)

  1. Lodenn resis eus an egor, eus un dra pe eus ur c'horf.
  2. al lec'h a
  3. kavout e lec'h da ober udb: kavout e dro, e du
  4. kavout lec'h da ober udb: kavout abeg, kavout peadra d'ober udb
  5. Lec'h all, e lec'h all, da lec'h all.

Gerioù kevrennek

Deveradoù

Krennlavarioù

Troidigezhioù

Anv-kadarn 2

lec'h /ˈlɛx/ pe /ˈleːx/ benel (liester : lec'hi, lec'hioù)

  1. Roc'h pe maen plat.
  2. (Dre astenn-ster) Meurvaen

Stummoù rannyezhel

  • lia
  • liac’h
  • lia-vaen
  • liac’hven

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù

roc'h pe maen plat

meurvaen

Anv-kadarn 3

lec'h /ˈlɛx/ pe /ˈleːx/ hollek benel

  1. (Medisinerezh) Kleñved grevus ar re yaouank (magadell, bugel yaouank, loen yaouank) a vez aroueziet dreist-holl gant distummadur al livenn-gein hag ar pep brasañ eus an eskern, gant kenvelloù koeñvet, torradurioù, kigennoù izil, da heul ur skorted a galsifiadur eus an eskern hag eus ar migornoù deuet dre ziouer a galsiom, a fosfor ha/pe a vitaminoù D (avitaminoz D).

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù