kreñvaat

Brezhoneg

Diwar an anv-gwan kreñv hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at).

kreñvaat /krẽˈfɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : kreñvaet) (displegadur)
I. verb gwan

Dont da vezañ kreñv, kreñvoc'h
- Doue, a gav din, n'en deus ket ankounac'haet madoberoù ar re gozh, rak abaoe, ar feiz n'he deus graet nemet en em astenn ha kreñvaat muioc'h-mui e Plougerne. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 174.)
- Kreñvaet eo an avel. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 202.)
- War greñvaat ez ae tra ma choment da sellout war-du an daou benn d'ar straed, a bep eil, da welout eus pelec'h e teuje gouloù ar marc'h-tan. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 19.)
Dont da vezañ fonnusoc'h
- <skouer.>

II. verb kreñv eeun

Lakaat da vezañ kreñv, kreñvoc'h ; startaat
- Pebezh dudi evit ar manac'h, evit Job Karo, e wreg, e dud hag e amezeien gellout kofes evit gwalc'hiñ o c'houstiañs ha kaout an eurvad da lojañ o Doue en o c'halon, evit o sklerijennañ hag o c'hreñvaat ! — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 43.)
- — Gwir a leverez », eme kabiten ar soudarded ; « deomp d'e di da zebriñ pep a damm ha da evañ pep a vanne evit kreñvaat ac'hanomp. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 155.)
- [...] : klask, kavout, kerc'hat, dougen a reont ar vein evit sterna ha krenvaat al listri hag an tourellou. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 95.)