klakenniñ
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-kadarn klakenn hag al lostger -iñ.
Verb
klakenniñ /klaˈkɛnːĩ/ verb gwan (anv-gwan-verb : klakennet) (displegadur)
- Komz eus traoù a bep seurt, puilh ha dister o fouez (diwar-benn an dud)
- GWILHO. — Aet eo adarre, am eus ar gredenn, da glakenni e (!) ti eur strakell bennak !... [...]. — (Jarl Priel, An Dakenn dour, Sav niv. 25, Diskar-Amzer 1942, p. 8.)
- Serr da henou e-leh derhel da glakenni. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 312.)
- O diou e oant o klakenni e toull ar porz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 426.)
- Honnez a vez eno e-pad an deiz o klakenniñ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 280.)