kredenn

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn kred hag an dibenn-ger -enn.

Anv-kadarn

kredenn /ˈkreːdɛn/ benel (liester : kredennoù)

1. Pezh a gred un den.
   • lakaat un dra en e gredenn: krediñ, soñjal un dra.
   • Lakeet em-oa ze em hredenn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 282.)
   • Me am-eus ar gredenn penaoz... — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 282.)
   • N'onn ket petra zo en o c'hredenn. — (TBP?, p. ?.)
2. chom divrall en e gredenn
   • Unan a zaou oa evitañ : derc'hel d'e garg a vaer ha nac'h e vennozhioù pe chom divrall en e gredenn ha kuit eus an ti-kêr. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 99.)
   • kredenn start
   • kredenn askreek

Deveradoù

• brizhkredenn
• diboellgredenn
• falskredenn
• ranngredenn
• strizhkredenn

Troidigezhioù

• galleg : croyance ^(fr) , opinion ^(fr)