flapañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn flap hag al lostger -añ.

Verb

flapañ /ˈflapːã/ verb kreñv eeun (displegadur)

1. Lakaat un dra bennak da stlakañ.
   • <skouer.>
2. Plegañ-displegañ un dra bennak gant trouz
   • <skouer.>

Troidigezhioù

1. galleg : (faire) claquer ^(fr) (une porte)
2. galleg : battre ^(fr) (des ailes)

Verb

flapañ verb gwan

1. Stlakañ gant an avel (diwar-benn ar pezhioù lien)
   • Evel en un huñvre e kendalc'he da welout ur mouchouer a liv o flapañ en avel. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 412.)
2. (dre skeudenn-lavar) Kaozeal a-hed hag a-dreuz
   • <skouer.>

Gerioù heñvelster

• flepañ

Troidigezhioù

1. galleg : claquer ^(fr) (au vent)
2. galleg : bavarder ^(fr)