kemerjont

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kemer-, pennrann ar verb kemer pe kemerout, hag an dibenn-ger -jont

Furm verb

kemerjont /kẽˈmerʒɔ̃ɲ(t)/

1. Furm ar verb kemer/kemerout e trede gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

• Hep kemmadur :

Dre un nor eus ar jardin ez ejont kuit, hag, e-biou Pempoull, a-ribl ar mor, e kemerjont o hent evit tizhout al lestr a yoa ouzh o gortoz. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 25.)

Ar guel a gement-se a lakeaz kement a zrouk e Lochristiz, ma kemerchont bep a bennad baz da skei var ar zoudarded en eur grial: [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 81.)

Stummoù rannyezhel

• komerjont

Gerioù kevrennek

• adkemerjont
• degemerjont

Troidigezhioù

• galleg : (elles)/(ils) prirent ^(fr)