kefeleg

Gwelet ivez : Kefeleg

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (queffelec).

Da geñveriañ gant ar gerioù cyffylog en kembraeg, kevelek en kerneveureg.

Anavezet evel anv-tiegezh : Queffelec.

Anv-kadarn

kefeleg /keˈfeː.lek/ gourel (liester : kefeleged)

1. (evnoniezh) Termen hollek a ya da envel evned hirc'harek 'zo eus ar c'herentiad Scolopacidae
   • Youc'hal a rae pa groze ar mor ; sutal pa gleve ar c'hefeleg o tremen a-zioc'h e benn. — (Lan ar Bunel, Laouig ar Penker eun danvez beleg, Moulerez straed ar C'hastell, Brest, 1929, p. 13.)

Gerioù kevrennek

• kefeleg-aod, kefeleg-mor
• kefeleg-koad
• kefeleg-koad Eurazia
• kefeleg-lann
• kefeleg-Mae

Troiennoù keñveriañ

• bezañ sonn evel ur c'hefeleg : sonn-tre en e emzalc'h

Krennlavarioù

• D'an Nedeleg ec'h astenn an deiz paz ur c'hefeleg, d'an deiz kenta'r bloaz paz ur waz da ouel ar Rouaned paz ul leue. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 324.)

Rimadelloù

• [...].
  Hag am-oa gwelet ar c'hefeleg
  Ur c'horn-butun en e veg
  [...]. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 375.)

Troidigezhioù

• esperanteg : skolopo ^(eo)
• galleg : bécasse ^(fr)  benel
• italianeg : beccaccia ^(it)  benel
• kembraeg : cyffylog ^(cy)
• kerneveureg : kevelek ^(kw)
• saozneg : woodcock ^(en)

Gwelet ivez

• Ar pennad « kefeleg » e-barzh Wikipedia