ho po
Neuz
Brezhoneg
Furm verb
ho po /oˈpoː/
- Furm ar verb en devout/kaout en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.
- — Ma matezh ho po, ma kar. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 165.)
- — Ya, ya, kasit anean d'an hospital : bravoc'h e vo d'ean eno, ha c'houi ho po unan a nebeutoc'h da vaga... [...] ?... — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 18.)
- Ha goude p'ho po goret ar forn lakaat an toaz e-barzh. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 45.)
- Pehini anezo (Pehini euz ar re-mañ) ho-po ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 132.)
Notenn
- ↑ Gant ur c'hemmadur dre galetaat war-lerc'h ho.
- Arit a-dreuz, arit a-hed, pa demzot ho-po ed. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 303.)
- Labourit a-dreuz, labourit a-hed, temzit ervad hag ho-po ed. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 304.)