gweler
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | gweler |
| dre vlotaat | weler |
| dre c'hwezhañ | digemm |
| dre galetaat | kweler |
| amreizh | weler |
gweler /ˈɡɥeː.lɛr/
- Furm dic'hour ar verb gwelet/gwelout en amzer-vremañ an doare-disklêriañ.
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer) :
- Jilig. — Setu an Aotrou Patern. Pa gomzer euz ar bleiz, e lost a weler a bell pe a dost ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 32.)
- [...] : nebeutoc'h a gristenien a weler hirie en oferenn-bred da sul Fask eget gwechall er gousperoù ur sul na veze ket zoken ur gouel-berzh, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 60.)
- [...], ha kaer o deus ar c'hazetennou embann eo treh on armeou ha tost ar gounid da zond ganto, dislavared krenn e vez ar c'heleier-ze gand ar pez a weler hag a glever bemdez. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 86.)
- Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :
- Kenta medesin. — [...] ; gant diou c'houlaouen e weler atao gwelloc'h eget gant unan ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 17.)
- E kalz tiegezhioù, ar park bihan an tostañ d'an ti a vez graet anezhañ « al liorzh ». A-wechoù e weler ennañ ur wezenn-frouezh bennak. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 62.)