dislavaret

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Verb) Savet diwar ar rakger dis- hag ar verb lavaret.
(Furm verb) Savet diwar dislavar-, pennrann ar verb dislavaret pe dislavarout, hag an dibenn-ger -et.

Verb

dislavaret /dizlaˈvɑːret/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : dislavaret) (displegadur)

  1. Mont a-enep ar pezh a zo bet lavaret a-raok dre lavaret ar c'hontrol.
    • Hag e ve un abeg, pe marteze abegoù all, ne zislavarin ket. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 83.)
    • Ar pezh a seblant dislavarout doare ar Bibl da ziskouez meurdez Doue. — (Fañch Kerrain, Keal Doue War-Lerc'h Auschwitz, Mouladurioù Hor Yezh, 2013, p. 25.)

Doareoù-skrivañ all

  • dislavarout

Troidigezhioù

Furm verb

dislavaret /dizlaˈvɑːret/

  1. Anv-gwan-verb ar verb dislavaret
  2. Furm ar verb dislavaret/dislavarout e trede gour unan an doare-gourc'hemenn

Troidigezhioù