gouvezo
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
gouvezo /ɡuˈveː(z)o/
- Furm ar verb gouvezout e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
- Gant ur c'hemmadur g/o :
- Aotrou ar servijer-se a zeuio d'an deiz na c'hortoz ket anezhañ ha d'an eus na ouvezo ket. — (Testamant nevez hon Aotrou hag hor Zalver Jesus-Christ - Lakeat a-nevez e brezonec, ha reizet hervez ar vam-scrid gregach, Paris, 1886, p. 100.)
- — [...]. Finettig, ar yaouankañ, a ouvezo da betra e vi deut, a lâro neuze : [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 70.)
- Tad ar briñsez a zo majisian a deuo war hon lerc'h pa ouvezo, mes re diwezhat e vo.— (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 143.)
- — Kerzh prim, emezañ, da gerc'hat div bal [...], ma touarfomp prim an hini gozh, ha ne ouvezo den netra. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 22.)
- — [...] ; ro din mil skoed hepken, hag e lârin ec'h eo marvet ma mamm dre gleñved ha kozhni, ha den na ouvezo netra. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 214.)
- — A zo mat, emezañ, evel-se ne ouvezo netra. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 24.)
- — [...]. Warc'hoaz, a-rôk ma vo diveo mad, e kasfomp anean da vale, ha ne ouveo doare eus e skourje. [...]. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 84.)
- Gant ur c'hemmadur g/c'h :
- Atao ar saouzan-se... Me a c'houvezo peseurt eo ar c'hoari-se. — (Claude Bernard, troet e brezhoneg gant Yann-Vari ar Gov, Arzhur Breizh, eil emb. Ti-moul. J.-B. Baillère, Pariz, 1949, p. 55.)