gouezo
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar gouez-, unan eus pennrannoù ar verb gouzout, hag an dibenn-ger -o.
Furm verb
gouezo /ˈɡweːzo/
- Furm ar verb gouzout e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
- Gant ur c'hemmadur g/o :
- — [...], neuze, dioc'h a glevin ganeoc'h hag ivez dioc'h ma ho pezo c'hoant, me a ouezo petra da ober ouzoc'h. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 6.)
- N'em-eus ket klevet, med me a ouezo ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 188.)
- — [...]. Prest eo bepred da sentiñ ouzh an neb a ouezo e bediñ gant a-walc'h a feiz hag oc'h implijout ar gerioù dereat. » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 126.)