gortoz
Brezhoneg
Etimologiezh
- Kavet en krennvrezhoneg (gortos).
- Meneget er C'hatolikon (gortos).
- Da geñveriañ gant ar verb kerneveurek gortos.
Verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | gortoz |
| dre vlotaat | c'hortoz |
| dre c'hwezhañ | digemm |
| dre galetaat | kortoz |
| amreizh | c'hortoz |
gortoz /ˈɡɔr.tos/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : gortozet) (displegadur)
- → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ) .
- — Gortozit, gortozit, eme eur zoudard, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 280.)
- — Gortozit, ma'z ign da velet. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 292.)
- gortoz un tamm, ur pennad, ur vunutenn
- Gortozit, gortozit ur pennadig [...]. — (Klaoda ar Prad, An teir c'had ; Ar mevel laer, Ti-moulerezh Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1908, p. 27.)
- — Gortoz eun tamm, ma fôtr, eme e vamm, m'an nevo debret Pipi e goan... [...]. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. IV.)
- Gortoz ur pennad... — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 142.)
- gortoz un den
- Gouzoud a ra peb merour ema hirio An Aotrou Maner en e vureo ouz e hortoz. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 23.)
- gortoz un dra
- Daoust da ze, e c'hortoze, gant pegement a brez, c'houi a c'hall sonjal, dibenn ar pred. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 13.)
- da c'hortoz
- engortoz
- gortoz ken na c'hoarvezo tra pe dra, § ken na
- gortoz un den da vervel
Doareoù-skrivañ all
- En doare-skrivañ etrerannyezhel e vez skrivet gortos.
Stumm all
Gerioù kevrennek
- E brezhoneg komzet Treger e vez graet ar c'hemm etre :
- gortoz ma savin da bokat dit (sevel a fell din, evit pokat dit) ... ha
- gortoz ken e savin da bokat dit (ne bokin ket a-raok).