glaouer

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn glaou hag al lostger er.
Gwelout glaouaer.

Anv-kadarn

glaouer /ˈɡlɔwːɛr/ gourel (liester : glaouerien)

  1. Adstumm d'ar ger glaouaer.
  2. (gwechall) Den a rae glaou diwar keuneud laosket er c'hoadoù

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù