findaoniñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

findaoniñ /fĩnˈdãwnĩ/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : findaonet) (displegadur)
I. verb gwan

  1. Terriñ, drailhañ
    • <skouer.>
  2. Lakaat (un dra bennak) da gouezhañ a-daol-trumm
    • <skouer.>
  3. Reiñ (un taol bennak) en un doare feuls
    • <skouer.>
  4. (dre skeudenn-lavar) Distresañ
    • <skouer.>

Gerioù heñvelster

  1. difoeltrañ, dispenn, distrujañ, foeltrañ
  2. foeltrañ, skeiñ, stlepel
  3. darc'haouiñ, difoeltrañ, plantañ

Troidigezhioù

II. verb kreñv eeun

  1. Kinnig mont en ur stad fall
    • <skouer.>

Troioù-lavar

Troidigezhioù