c'hase

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus kase gant ur c'hemmadur dre c'hwezhañ (k → c'h).

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	kase
dre vlotaat	gase
dre c'hwezhañ	c'hase
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

c'hase /ˈɣa.sːe/

Furm ar verb kas e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.

War-lerc'h ar raganv-gour renet am, da skouer :

Hag an avel a c'houeze atao, am c'hase hag am digase muioc'h breman eged araok, abalamour m'edon e lost ar gordenn. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 134.)

A-wechoù zoken, e lec'h dont ganeomp, am c'hase gant unan eus e gerent, anvet Ismaël, hag ur sklavour morian yaouank, da dapout dezhañ un nebeud pesked evit e bred. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 11.)