bragez

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn 1

bragez /ˈbrɑːɡes/ gourel pe benel (liester : bragoù, brageier)

1. Pezh dilhad, dezhi div vragezenn hag a c'holo ar c'horf eus an dargreiz betek an daoulin.
   • — « Hag e rin, », eme ar jeant, a oa bremañ ur pezh bern kaoc'h en e vragez. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 79.)
   • Perak ne dennfen ket va bragez ivez? — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 153.)

Deveradoù

• bragezad
• bragezañ
• bragezenn
• bragezennek

Troioù-lavar

• bezañ ganti ar bragez hag al lostenn : ren en tiegezh e-lec'h ar gwaz (pa vez anv eus ur vaouez).

Fimadell

• Daonet e vo va bragez', Gant ma chomo va revr er-maez.

Troidigezhioù

• galleg : culotte ^(fr) , pantalon ^(fr)

Anv-kadarn 2

bragez /ˈbrɑːɡes/ gourel (liester : bragezioù)

1. Kellid (diwar-benn an ed, an torzhelloù)

Deveradoù

• bragezadur
• bragezerezh
• brageziñ

Troidigezhioù

• galleg : 1) culotte; ^(fr) 2) germe ^(fr) (du grain)