trist
Mont d’ar merdeerezh
Mont d’ar c’hlask
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar ar ger latin tristis.
- Meneget er C'hatolikon.
- Da geñveriañ gant an anvioù-gwan trist en kembraeg, tryst en kerneveureg.
| Derez | Furm |
| Derez-plaen | trist |
| Derez-uheloc'h | tristoc'h |
| Derez-uhelañ | tristañ |
| Derez-estlammiñ | tristat |
Anv-gwan
trist /ˈtrist/; ken trist ; tristoc'h ;
- Diwar-benn un den.
- Ne vefe den trist ebed o weled ahanout oh ober da jolori evel-se. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 542.)
- Mont trist.
- Diwar un dra, un dra da ober.
- Ma n'eo ket trist!
- Ma n'eo ket trist gweled mehieien ar sort-se oh ober goap euz eun den koz ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 542.)
- Diwar-benn an amzer.
- Trist eo an amzer. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 542.)
Gerioù enepster
Gerioù heñvelster
Deveradoù
Troioù-lavar
Troidigezhioù
Kembraeg
Etimologiezh
- Eus tristus e latin.
Anv-gwan
trist /Distagadur ?/ ( cyn dristed, tristach, tristaf; mor drist, mwy/mwyaf trist)
- Trist.
- <skouer>.