dilaouen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger « di- » ha « laouen ».

Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen dilaouen
Derez-uheloc'h dilaouenoc'h
Derez-uhelañ dilaouenañ
Derez-estlammiñ dilaouenat

dilaouen /di.ˈlɔwː.ɛn/

  1. Hep levenez.
    • Miz Kerzu, miz dilaouen. Al levenez er bed-mañ a zo berr. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 57.)

Gerioù heñvelster

Gerioù enepster

Troidigezhioù