treutaat

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-gwan treut hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at).

Verb

treutaat /trøˈtɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : treutaet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Dont da vezañ treut, treutoc'h
   • N'on na gwelleet na treuteet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 541.)
   • [...], hag o tastum arc'hant dre ober studiadennoù troazh, kachedoù evit treutaat, evit lartaat, [...]. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 21.)

II. verb kreñv eeun

1. Lakaat da vezañ treut, treutoc'h
   • <skouer.>
2. Lakaat da vezañ paour, paouroc'h (diwar-benn an douar)
   • <skouer.>

Gerioù heñvelster

• kastizañ

Gerioù enepster

• lartaat
• tevaat

Troidigezhioù

• galleg : maigrir ^(fr) , (s')amaigrir ^(fr)
• ido : insistar ^(io)
• italianeg : dimagrare ^(it)

• okitaneg : magreskar ^(oc)
• saozneg : to slim ^(en)
• spagnoleg : adelgazar ^(es) , enflaquecer ^(es)