souzañ

Brezhoneg

souzañ /ˈsuːzã/ verb gwan (anv-gwan-verb : souzet) (displegadur)

Mont war-dreñv, mont a-souz ; kilañ
- — [...]. N'hallez ken souzan, hep bean disprizet ha goapeet. [...]. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 66.)
- — [...]. Petra, emean, pan oun deut keit-all, n'hallan ken souzan! [...]. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 93.)
- Ret e oa din derc'hel da souzañ hag erru e oan tost da foñs ma frizon. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 90.)
- Ne souzas kammed dirak al labour. — (Arvorig, niv. 4, 1924, meneget e-barzh An Tremener, An Tour Tan, 1995, p. 4.)
- Hag eñ da sevel en e garr ha da souzañ en alez an niverenn 4. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 6.)
Souzañ a-dreñv
- Ar priñs a sellas neuze outi, indan an heol sklaer, ha kerkent e leuskas ur griadenn, hag e souzas a-dreñv, o lâret : [...] ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 171.)
- Ar vamm baour a souzas a-dreñv, troc'het ar gomz dezhi gant a souezhet hag a c'hlac'haret e oa. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 43.)
- Souz a-dreñv ! souz 'ta ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 486.)