gallan
Mont d’ar merdeerezh
Mont d’ar c’hlask
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar gall-, pennrann ar verb gallout, hag an dibenn-ger -an.
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | gallan |
| dre vlotaat | c'hallan |
| amreizh | c'hallan |
gallan /ˈɡalːãn/
- Furm ar verb gallout e kentañ gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
- Gant ar c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannigoù-verb a, e, na, hag ar stagelloù ma, pa):
- — Petra 'c'hallan ober evidout, Priñs Arzhur ? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 31.)
- — Ne c'hallan ket dimeziñ 'vit bremañ ; [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 128.)