meurbet
Brezhoneg
Etimologiezh
Adverb
meurbet
- war-lerc'h un anv-gwan
- Azalek ar mintin betek an noz, e veze bemdez war varc'h, o tiwall bandennadoù bras-meurbet a loened-korn er pampa, pe blaenennoù frank ar vro, peuriñ kaer ha druz enno e-pad ar bloaz. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 45.)
- Ya, traoù brav eo kement-se hag aes da lavaret, mes pa ranker tremen dreizo int c'hwerv-meurbet. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 186.)}
- Glas-teñval ha boull, ha difiñv-meurbet e oa an noz, gant goulaouadeg virvidik ar stered. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 13.)
- Er vereuri ez eus savet reuz ha freuz, ez eus degouezhet un darvoud doanius-meurbet. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 16.)
- Ec'hon meurbet e oa ar gweled ac'hano ha, goude m'o devoe furchet va daoulagad a bep tu, e laoskis ur skrijadenn leun a anken. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 27.)
- Evurus meurbet e vin mar gallan tizhout ober an daou daol-se. PIPI 1908/VI
- Skrivañ a reas da baotred Montroulez en ul lizher hir ha kalonek-meurbet oa bet anvet eskob e Kastell, ... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 17.)
- N'en devoa nemet ur bugel, ur verc'h anvet Enori hag a oa koant-meurbet. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 93.)
- Goude ma'z oa bet skuizhus-meurbet e zevezh-sul er gêr, e nije Jeffig, koulz lavarout, marc'h-houarn hag all, war-du e labour. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 68.)
- Ar Breizhad, evitan da veza dispont dirak an tan hag an dir, a zo aonik, spontik-meurbet dirak an divroidi ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 129.)}
- E daou vreur a oa trist-meurbet. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 12.)
- gant kemmadur an anv-gwan (peurvuiañ ne reer ket kemmadur an anv-gwan pa vez un adverb d'e heul)
- Kerkent ha m'oenn savet dioc'h Keraouell, e veliz Croaz-ar-Pab, eur groaz vrao meurbet, diskaret ha torret. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 33.)
- .. un dra griz meurbet avat ha ne zegas deoc'h da gentañ nemet heug ha rukun. — (VZBU, p. 98.) (Ne dleje bezañ kemmadur ebet en un anv-gwan heuliet gant meurbet, pe un adverb all).
- a-raok un anv-gwan (ral, a-wechoù er varzhoniezh)
- Ur jeneral pehini en devoa graet an holl brezelioù deus ar revolusion, den a spered ha meurbet abil, en devoa bet en e vugaleaj, a-berzh e gerent, un deskadurezh kristen ; ... — (Levr pedennoù, war-dro 1850, p. 188.)
- (war-lerc'h ur verb) kenañ
- Eun trouz sklintin, hag a blij meurbet da zivskouarn Yann, a ra ar seier en eur goueza. N’eo ket souez : trouz aour a zo ganto. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 271.)}