santelaat

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan santel hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at)

Verb

santelaat /sãnteˈlɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : santelaet) (displegadur)
I. verb gwan

  1. Ren e vuhez en un doare santeloc'h
    • <skouer.>

II. verb kreñv eeun

  1. Lakaat unan bennak, un dra bennak da vezañ santel, sakr
    • <skouer.>
  2. Doujañ da santelezh un dra bennak
    • <skouer.>
  3. Azeuliñ
    • <skouer.>

Troidigezhioù