raden

Brezhoneg

Etimologiezh

Testeniekaet en henvrezhoneg (ratten).

Meneget er C'hatolikon (raden).

Da geñveriañ gant ar gerioù rhedyn e kembraeg, reden e kerneveureg, raith e krenniwerzhoneg ha ratis e galianeg^[1].

Deuet eus ar ger keltiek *φratis, a zeufe eus ar wrizienn indezeuropek *p(t)erH-, a gaver er gerioù papártis, papar̃tis, papartу̃s e lituaneg ha paproć e poloneg.

Anv-kadarn

raden /ˈrɑːdɛn/ strollder (unanderenn radenenn)

Plant bividik ha geotek gant sanioù ha klorofil, hep bleuñv na greun, a sav delioù troc'h-didroc'h ha dangorz.
- Kuzhet e voe ar c'hure e-touez ar raden hag an delioù, ha pa voe degouezhet an noz, ec'h eas an aotrou gant e vevel d'hen kas da di Jakez. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 204.)
- « N'eo ket Plouie bro ar raden ? » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 27.)
- War lezenn an hent delioù an drein hag ar raden a oa goloet gant un troc'had poultr gwenn. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 408.)
- Yann en deus dic'houzouget e falc'h o troc'hañ raden, re e sache warni. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 453.)
- Bevañ a rae e-unan en ur blockhaus kozh goloet a zrez hag a raden. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 299.)
- Gant an amzer domm-mañ e kresk ar patatez memes tra Doue ‘vel raden, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 38.)