pinvidig
Neuz
Brezhoneg
Gwelet ivez : pinvidik |
- Metatezenn eus *pendemic e henvrezhoneg a glot gant an anvioù-kadarn pennsevik e kerneveureg ha pendefig e kembraeg, « priñs ; par, nobl(añs), brientin ; penn (mestr) », eus ur ger predenek *penno-tam-īko-, deveret eus *penno-tāmo- « peurbennañ », a zo derez-uhelañ keltiek *kʷenno- « penn ».[1][2] Gwelet ar pennger « penn », da geñveriañ gant intañv.
Anv-kadarn
pinvidig /pĩnviːdik/ (liester : pinvidien)
- Den pinvidik
- E yalc'h ar pinvidig n’emañ ket ar furnez. — (Gabriel Milin, Furnez ar geiz, euz a Vreiz, 1868, p. 97.)
- [...] : « Va bugale ker, me a lavar d'ehoc'h adarre, pegen dies eo d'ar re a lak' ho fizians en danvez mont e rouantelez Doue. Essoc'h eo da eur c'hanval treuzi dre doull an adoz eged da eur pinvidig mont e rouantelez Doue. » — (Yann-Fañch Caer, Ar Pevar Aviel lakeat en unan, Brest, 1904, p. 219.)
- Ar pinvidig na zimezo ket d'ar paour. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 85.)
Gerioù enepster
Krennlavar
- Ar pinvidig zo gwiridik.
Troidigezhioù
Roll an daveoù :
- [1] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne, p. 224
- [2] : Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnenez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 580.