padus
Sauter à la navigation
Sauter à la recherche
Taolenn
Brezhoneg
Etimologiezh
- (1499)[1] Eus ar c'hrennvrezhoneg padus[2], ger savet diwar pad-, pennrann ar verb padout, hag al lostger -us
Anv-gwan
Derez | Furm |
Derez-plaen | padus |
Derez-uheloc'h | padusoc'h |
Derez-uhelañ | padusañ |
Derez-estlammiñ | padusat |
padus /ˈpɑːdys/
- A bad pe a vev pell.
- [...] : ar baotred, un duilhad spern-du kalet ar c'hoad anezhañ, ha dispar d'ober tan padus ; [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 89.)
- A bad re bell
- Hir ha padus.
- Kaoz an arabaduz
A zo hir ha padus. — (Krennlavar.)
- (Diwar-benn delioù ar gwez) : na gouezhont ket d'an diskar-amzer
- Delioù padus zo er sapin ! — (Youenn Brenn, Lomig Boulomig, Keit Vimp Bev, 2007, p. 21.)
Gerioù enepster
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Krennlavarioù
- Gwrac'h klemmus,
gwrac'h padus
Troidigezhioù
a bad
Diwar-benn an delioù ne gouezhont ket
- galleg : persistant (fr)
Daveoù
Roll an daveoù :
- [1] : Geriadur istorel ar brezhoneg
- [2] : Ar c'hCatholicon
- [3] : Geriadur ar skiantoù rik, Kreizenn ar geriaouiñ (lennet d'an 13 Du 2007) → mont da welet an oberenn-se