Mont d’an endalc’had

marc'hata

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Verb) Savet diwar « marc'had » hag al lostger « -a » gant ur c'hemmadur dre galetaat
(Furm verb) Savet diwar « marc'hata- », pennrann ar verb « marc'hata », hep dibenn-ger.

Verb

marc'hata /marˈɣa.tːa/ verb gwan (displegadur)

  1. Kinnig ur priz izeloc'h eget ar priz goulennet (evit ur varc'hadourezh).
  2. (Dre astenn-ster) Termal, chom etre daou soñj :
    • Ne varc’hatan ket : mar kempennez mat ac’hanon, setu aze war an daol ar pemp kant skoed, met a-hend-all, mar kignez ac’hanon un disterañ, sell e-kichen ar yalc’h ur bistolenn, pemp tenn e-barzh, hag a gavo an hent da vont ez penn ! — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 37.)
  3. ober udb hep marc'hata, kuit a varc'hata
  4. marc'hata da ober tra pe dra:
  5. (a-wechoù verb kreñv ) Marc'hata udb

Deveradoù

Troioù-lavar


Krennlavar

  • Marc'hata, D'un all da vriata

Troidigezhioù

Furm verb

marc'hata /marˈɣa.tːa/

  1. Furm ar verb marc'hata e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb marc'hata en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.