dozvet
- Eus dozviñ
dozvet
- Furm eus ar verb dozviñ
- Dec'h he devoa dozvet un ui kement ha ma dorn. — (TBP?, p. ?.)
- — Marc'hata ne ran ket, met c'hoant-gouzout am befe peseurt vi da glask.
— Eur vi dozvet, filhor. [...]. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 20.)