filhor

Brezhoneg

Eus ar ger latin filiolus (mabig).

filhor /ˈfiʎɔr/ gourel (furm vihanaat : filhorig, liester : filhored).

Bugel dalc'het war ar vadeziant gant e baeron pe e vaeronez.
- …hag ouzhpenn da se c’hoazh, filhor on d’ar roue — (Louis Eunius, gwerzenn 22.)
- Me zo dijentil nobl, ha filhor d’ar roue, — (Louis Eunius, gwerzenn 1232.)
- [...], rak ar filhor a felle d'ezan ober e gefridi eus ar c'haera. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 14.)
- [...] ; lavar d'am filhor derc'hel tost dalc'hmat d'e vaz, [...] ! — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 48.)
- Ha neuze e felle d'ar merc'hed gwelout ar filhor nevez-badezet hag, evel just, e raent estlammoù gantañ : [...]. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 64.)
- — Mar gounezan, e paean ur veaj da Bariz d'am filhor. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 305.)
(Pemdez) Termen (en e furm c'hourel hepken) a reer gantañ da gomz ouzh ar baotred vihan, pe yaouank.
- — Marc'hata ne ran ket, met c'hoant gouzout am befe peseurt vi da glask.
  — Eur vi dozvet, filhor. [...]. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 20.)
- « va filhor e vezo, hag a-benn bloaz amañ, e vezo ker gouest hag ar re-mañ. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 142.)