paeron
Neuz
Brezhoneg
- Diwar ar ger latin patronus.
Anv-kadarn
paeron /ˈpaɛrɔ̃n/ gourel (liester paeroned)
- Gwaz a zalc'h, e-doug lid ar vadeziant, ar bugel a zeuio da vezañ e filhor hag a zo kret e-keñver an Iliz eus e zeskadurezh
- — Evit monet da welout ma faeron kannad eo, en devoa diskleriet Pikoù. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 306.)
- Me am eus div filhorez ha n'eo ket bras a-walc'h o genoù d'ober « ma faeron » diouzhin. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 175.)
- Gwaz a vadez un dra bennak
- <skouer.>
- (Pemdez) Anv a reer eus ar baotred war an oad ; eontr
- <skouer.>
- Bezañ paeron da ub.
- — Mar karet, me a vezo paeron d'ho pugel ? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 111.)
- Me a vo paeron dezhañ, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 35.)
- Paeron d’an diwezhañ eus e vugale, EK 2/33
- Ne oa ket unan eus Plistin paeron dit? TBP 3/130