klaoustre

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus claustle (1732), eus ur furm *koust(e)l (rannyezh. ur (g)oustle, 1902 koustele), savet diwar ar rakger ke(v)- hag an anv-kadarn gouestl.[1][2]
Da geñveriañ gant cywystl e kembraeg.

Anv-kadarn

klaoustre /ˈklɔwstre/ hollek benel (liester : klaoustreoù)

  1. Emglev etre meur a zen – pep a savboent enep dezhe – a ra promesa da reiñ arc'hant d'an hini anezhe a brouo emañ ar wirionez gantañ

Deveradoù

Troioù-lavar

Troidigezhioù

Adverb

klaoustre /ˈklɔwstre/

  1. Termen a dalvez kement ha Sur on, Sur out

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :