Mont d’an endalc’had

gouestl

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus krennvrezhoneg goestl, eus henvrezhoneg guuistl, deuet eus ar ger keltiek *gēstlos « gouestl ; ostaj » a zeufe eus ar wrizienn indezeuropek *gʰeidʰ- a gaver er gerioù gàidît « gortoz » e latveg, ždáti « gortoz » e tchekeg ha gīt « c'hoantegezh » en henuhelalamaneg.[1][2]
Da geñveriañ gant ar gerioù gwystl « gouestl ; ostaj » e kembraeg, gostel « ostaj ; taol-dispac'h » e kerneveureg ha giall « ostaj » en iwerzhoneg.

Anv-kadarn

gouestl /ˈgwestl/ gourel (liester : gouestloù)

  1. (Gwir) Kevrat roidigezh ur vad heloc'h e dalc'h ur c'hredour gouestladour evit gwarantiñ taladur un dle.
  2. Traezenn pe sammad arc'hant a lakaer e klaoustre.
  3. Promesa, gouestladur, engouestl.
  4. (Relijion) Promesa ma en em ginniger da Zoue.

Deveradoù

Troioù-lavar

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :