kentoc'h
Neuz
Brezhoneg
Adverb
kentoc'h /ˈkẽn.tɔx/
- Derez-uheloc'h an anv-gwan hag adverb kent ; abretoc'h.
- Kentoh e vanko kontelleged el Leo evid butun din-me. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 38.)
- Ar geot a vez dindan a deu kentoh da velezenni. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 344.)
- A verk un dra tostoc'h d'ar wirionez, a zo gwelloc'h da lavarout pe da ober.
- Kentoh e rafes rinkun d'eur porhell evid ober méz da hennez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 34.)
- Deh d'ar houlz-mañ e oa eur vuhez warnon-me : kentoh e harmen evid na c'hoarzen. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 90.)
- Ha me, kentoh evid derhel da gleved trouz, am-oa laosket anezi. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 96.)
- En droienn pe gentoc'h
- Degasit amañ ur voutailhad chistr, pe gentoc'h ur voutailhad win war an daol. — (TBP?, p. ?.)
- En droienn kentoc'h a se
- Kentoc'h a ze e teuin d'ar gêr. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 125.)
- En droienn seul gentoc'h
- Seul gentoc’h, seul welloc’h.