abretoc'h
Neuz
Brezhoneg
- Diwar an adverb abred hag an dibenn-ger -oc'h.
Furm adverb
abretoc'h /aˈbrɛtːɔx/
- Derez-uheloc'h an adverb abred
- — Ne lâran ket se, Aotrou ; met ar vugale a c'hallfe ivez goulenn ober un tammig abretoc'h, ha ma lezel da bredañ en peoc'h. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 263.)
- — 'M eus aon oc'h gwall-glañv, a lavaras dezhi he mamm. Penaos n' hoc'h eus ket soñjet dont abretoc'h d' ar gêr ? — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 77.)
- Kentañ gwech a vo e teuin abretoc'h. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 243.)
- Abretoc'h eget :
- Abretoc'h evit :
- "Na ret ket a c'hoap, Maodez," eme mestrez an ti. "Marteze ho po d'ober gant an Ankou abretoc'h 'vit m'ho po c'hoant." — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 53.)
- Un toullad devezhioù goude ma voe aet Tatiana Itchenko kuit e savas Jakez abretoc'h evit kustum evit sevel e linennoù noz. — (Fañch Peru, Kañfarded Milin ar Wern, Skol Vreizh, 2008, p. 70.)
- Abretoc'h-abretañ : muioc'h-mui abred
- Seul abretoc'h,
Seul welloc'h. — (?, p. ?.)