keginer

Gwelet ivez : Keginer

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn kegin hag -er.

Meneget er C'hatolikon (queguiner).

Da geñveriañ gant ar gerioù cog en kembraeg, kegyner en kerneveureg.

Anv-kadarn

keginer /keˈɡĩː.nɛr/ gourel (liester : keginerien, keginerion)

1. Den zo e vicher keginañ.
   • Er c'hazarn, ha zoken war vourzh listri 'oa, e veze aozet evidomp gant hor c'heginer boued kalz gwelloc'h eget hini ar vartoloded all. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 82.)
   • Ur c'heginer gant e dog gwenn, en e goazez war vardell ur prenestr, a selle ivez ouzh ar mor. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 411.)

Gerioù heñvelster

• kog

Deveradoù

• keginerez
• keginerezh

Gerioù kevrennek

• mestr-keginer

Troidigezhioù

• galleg : cuisinier ^(fr)
• italianeg : cuciniere ^(it) , cuoco ^(it)
• kembraeg : cog ^(cy)

• kerneveureg : kegyner ^(kw)
• saozneg : cook ^(en)