keginañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn kegin hag al lostger -añ

Verb

keginañ /keˈɡĩːnã/ verb gwan (anv-gwan-verb : keginet) (displegadur)

1. Aozañ boued
   • Neuze, tamm-ha-tamm, e teskas dezhi labourat, gwriat, kempenn he dilhad, keginañ, ober war-dro an ti hag al loened, ur vuoc'h, div c'havr, ur c'hi-porzh, daou gi-chase hag un nebeut yer. — (Roparz Hemon, Mari Vorgan, Al Liamm, eil emb. 1975, p. 83.)
   • Ret eo kompren n'eo ket aes keginañ e-barzh ur fornigell rusian : [...]. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 22.)

Deveradoù

• keginer
• keginerezh

Troidigezhioù

• galleg : cuisiner ^(fr) , faire la cuisine ^(fr)