Mont d’an endalc’had

gouied

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar goui-, unan eus pennrannoù ar verb gouzout, hag an dibenn-ger -ed.

Furm verb

gouied /Distagadur ?/

  1. Furm dic'hour ar verb gouzout en amdremened an doare-disklêriañ
D'ar mare-ze n'oa ket brao rei golo d'an oll, da dud eveldi-me dreist pep tra, a gouiet a ioa bet e emgann Kergidu. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 35.)
Kinniget oa bet lod anezho da Baol Inisan a gouiet en doa arc'hant mad ha ne ket arc'hant paper oa. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 68.)
E Penn-an-Neac'h e gouiet petra a erruche, her guelet hor beuz great. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 277.)
Oll e gouiet oa ar Berthou a gostez Leon; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 323.)

Troidigezhioù