glaouriñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn glaour hag al lostger -iñ.

Verb

glaouriñ /ˈɡlɔwrĩ/ verb gwan (displegadur)

1. Glaourenniñ.
2. Kaout c'hoant bras da evañ pe da zebriñ un dra bennak (ha rankout tremen gant ar c'hoant peurvuiañ).
   • Gwir eo ive, e-doug ar zermon ez it gant eun toullad lakizien all da c'hlaouri dirak chopinadou an hostizien. — (Ivon Krog, Klenved ar Medalennou, Ti-moulerez Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1909, p. 36.)

Gerioù heñvelster

• babouzañ
• dourenniñ

Deveradoù

• glaouret

Troioù-lavar

• glaouriñ gant an naon : kaout naon bras
• glaouriñ gant ar warizi : kaout ur barrad bras a warizi

Troidigezhioù

• galleg : ^(fr)