ganto

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an araogenn gant hag an dibenn-ger -o.

Furm araogenn

Gour	Furm
U1	ganin, ganen
U2	ganit, ganez
U3g	gantañ
U3b	ganti
L1	ganeomp, ganimp
L2	ganeoc'h
L3	ganto, gante
D	ganeor

ganto /ˈɡãnto/

1. Furm an araogenn gant, displeget en trede gour lies
   • Madoù ar c'houentoù ha madoù an noblañs a c'hoarvezas ganto ar memes tro. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 12.)
   • Ne ouenn ket pell evit beza seac'h, rak eno oa berniou glaou, herder gant-ho, evel n'oc'h euz guelet biskoaz. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 31.)
   • An diou arme a oa an eil dirak eben ha c'hoari a-zevri-beo a oa ganto. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 31.)
   • Hogen, antronoz, ez eas ar grennardez da gavout he zad-kofesour da anzav dezhañ ar soñjoù ma oa bet trubuilhet ganto. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 18.)
2. Bezañ ganto (diwar-benn ar madoù, an traoù piaouet pe get evit ur pennad)
   • Ar butun a oa ganto. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 187.)
   • Ganto ivez e veze bizhier penn-tev, a servije d'en em bilat pa ne veze ket ar gelennerien o sellout outo. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 38.)

Stummoù rannyezhel

• gante

Gerioù kevrennek

• diganto

Troidigezhioù

• galleg : avec elles ^(fr) , avec eux ^(fr)

Esperanteg

Etimologiezh

Diwar ar galleg gant hag al lostger -o a dalvez da sevel anvioù-kadarn.

Anv-kadarn

Troad	unander	liester
nominativ	ganto	gantoj
akuzativ	ganton	gantojn

ganto /ˈɡantɔ/

1. Maneg.